პირველი ფერადკანიანი ფეხბურთელი ლივერპულში, 70 იანი წლების ბოლოს
გამოჩნდა, ჰოვარდ გეილის სახით. ცხრამეტი წლის გეილი, 1977 წელს ბობ
პეისლიმ და ლივერპულის ბავშვთა გუნდის მაშინდელმა მწვრთნელმა როი ევანსმა
ქალაქის ერთ-ერთი სამოყვარულო გუნდიდან დაიმატეს. გეილმა თამაში, რეზერვში
დაიწყო. 4 წელი რეზერვში გაატარა და მეოთხე სეზონის მიწურულს, 1981 წელს,
ბობ პეილიმ ის ევროპის ჩემპიონთა თასზე, მიუნხენში, მიუნხენის ოლიმპიურ
სტადიონზე, ბაიერნთან გასამართი ნახევარფინალისთვის წაიყვანა. გეილმა ამ
მატჩში საკამოდ კარგი შთაბაჭდილება დატოვა, ამ თამაშის შემდეგ დაიმტვრა
კენი დალგლიში და საფეხბურთო ლიგის შემდეგ ტურში, 7 ნომრიანი მაისურით
მინდორზე ჰოვარდ გეილი გამოვიდა, ამ თამაშში გოლიც გაიტანა.
ბობ პეისლიმ ის, 1981 წლის ევროპის
ჩემპიონთა თასის ფინალზეც წაიყვანა, სათადარიგოთა სკამზე იმყოფებოდა. ამ
ფინალში ლივერპულმა, მადრიდისრეალი დაამარცხა, თუმცა გეილს ამ მატჩში
მონაწილეობა არ მიუღია. 1983 წელს მან ლივერპულიდატოვა და გადავიდა
ბირმინგემში. ლივერპულისსარეზერვო შემადგნელობაში 150 შეხვედრა ჩაატარა,
გაიტანა 66 გოლი. 1984 წელს ინგლისის ოცდაერთწლამდელთა ნაკრებში გამოიძახეს
და ამ ნაკრებთან ერთად, ევროპის ჩემპიონიც გახდა. ფინალურ შეხვედრაში
ესპანეთის წინააღმდეგ გეილმა გოლის გატანაც შეძლო. მთავარი ის კი არ არის,
თუ რა დამსახურება აქვს ჰოვარდ გეილს ლივერპულის ან ზოგადად ფეხბურთის
წინაშე, მთავარი არის ის, რომ 1977 წელს მსოფლიოს უძლიერესი კლუბის
შემადგენლობაში ფერადკანიანი ფეხბურთელი გამოჩნდა. ეს იმხანად, ინგლისში და
ლივერპულში მცხოვრებ ფერადკანიანთათვის ძალიან დიდი სტიმული იყო, როდესაც
მთელი ქვეყანა აჭრელებული იყო ამდაგვარი წარწერებით – "Britain For The
British” და ა.შ. ვესტ ბომვიჩისფერადკანიან ტრიოსთან ერთად გეილი ერთ-ერთი
გამონათება და იმედი იყო.
ევერტონის გულშემატკივრებს, გეილის ლივერპულში ყოფნისას, ჰქონდათ სლოგანი, რომელსაც იდეაში დამცინავად იყენებდნენ ევერტონში ყველა თეთრია. ამ რასიზმს, ლივერპულმა იმით უპასუხა, რომ 1987 წელს კენი დალგლიშმა უოტფორდიდან, ლივერპულშიგადმოიყვანა ჯონ ბარნსი. ბარნსი ბრიტანეთში ერთ-ერთი საუკეთესო მარცხენა ფლანგელი იყო, ლივერპულს კარგად მოერგო, კენი დალგლიშის ხელში ბარნსი საოცრად გაიზრადა და მსოფლიოს ერთ-ერთი საუკეთესო გარემარბად იქცა.
1988 წელს გუდისონ პარკზე, მოხდა
ინციდენტი, როდესაც ევერტონის გულშემატკივრებმა ჯონ ბარნსს ბანანი ესროლეს.
ამ ფაქტს არანაირი სადამსჯელო ქმედება არ მოჰყვა. ჯონ ბარსნმა, ათი წელი
გაატარა ეფნილდზე და დღეს იგი გუნდის ერთ-ერთ ლეგენდად ითვლება. მისი
დრიბლინგი, ძლიერი დარტყმა და სიწრაფე, მუდამ ემახსოვრებათ ლივერპულის
გულშემატკივრებს. ბარნსი ინგლისის ნაკრების შეუცვლელი წევრი იყო. მისი
გოლი, ბრაზილიის ნაკრების კარში, ინგლისის ნაკრების ისტორიაში ერთ-ერთი
საუკეთესო გოლია. მას აქვს შესრულებული 1990 წლის მუნდიალზე ინგლისის
მხარდასაჭერი სიმღერა. დღეს-დღეობით ჯონ ბარსნსს ხშირად შეხვდებით
სხვადასხვა საფეხბურთო გადაცემებში, მოწვეული სტუმრის სახით.
90 იანი წლებიდან ლივერპულში,
ფერადკანიანთა რაოდენობა საგრძნობლად გაიზარდა – მაიკლ ტომასი, მარკ
უოლტერსი, სტენ კოლიმორი, დევიდ ჯეიმსი, პოლ ინსი, ტიტი კამარა, ფილ ბაბი,
რობერტ სონგი, ემილ ჰესკი, ბერნარ დიომედე, ჯიმი ტრაორე, სინამა პონოლი,
პეგი აპფეკსადი, ალუ დიარა, სალიფ დიაო, ელჰაჯი დიუფი, ნიკოლა ანელკა, ჯონ
ოსტემობორი, მომო სისოკო, შარლ იტანჯე, დემიენ პლესისი, ნათან ეკელსტონი,
რაიან ბაბელი, დევიდ ნგოგი, გლენ ჯონსონი.
ლივერპულში დღესდღეობით თხუთმეტამდე სხვადასხვა ეროვნების ფეხბურთელი
თამაშობს, ისტორიულად ლივერპული რასიზმის წინააღმდეგია და ყველანაირ
კლასობრივ და რელიგიურ დაყოფას გმობს.
პირველი ფერადკანიანი ფეხბურთელი ლივერპულში, 70 იანი წლების ბოლოს
გამოჩნდა, ჰოვარდ გეილის სახით. ცხრამეტი წლის გეილი, 1977 წელს ბობ
პეისლიმ და ლივერპულის ბავშვთა გუნდის მაშინდელმა მწვრთნელმა როი ევანსმა
ქალაქის ერთ-ერთი სამოყვარულო გუნდიდან დაიმატეს. გეილმა თამაში, რეზერვში
დაიწყო. 4 წელი რეზერვში გაატარა და მეოთხე სეზონის მიწურულს, 1981 წელს,
ბობ პეილიმ ის ევროპის ჩემპიონთა თასზე, მიუნხენში, მიუნხენის ოლიმპიურ
სტადიონზე, ბაიერნთან გასამართი ნახევარფინალისთვის წაიყვანა. გეილმა ამ
მატჩში საკამოდ კარგი შთაბაჭდილება დატოვა, ამ თამაშის შემდეგ დაიმტვრა
კენი დალგლიში და საფეხბურთო ლიგის შემდეგ ტურში, 7 ნომრიანი მაისურით
მინდორზე ჰოვარდ გეილი გამოვიდა, ამ თამაშში გოლიც გაიტანა.
ბობ პეისლიმ ის, 1981 წლის ევროპის
ჩემპიონთა თასის ფინალზეც წაიყვანა, სათადარიგოთა სკამზე იმყოფებოდა. ამ
ფინალში ლივერპულმა, მადრიდისრეალი დაამარცხა, თუმცა გეილს ამ მატჩში
მონაწილეობა არ მიუღია. 1983 წელს მან ლივერპულიდატოვა და გადავიდა
ბირმინგემში. ლივერპულისსარეზერვო შემადგნელობაში 150 შეხვედრა ჩაატარა,
გაიტანა 66 გოლი. 1984 წელს ინგლისის ოცდაერთწლამდელთა ნაკრებში გამოიძახეს
და ამ ნაკრებთან ერთად, ევროპის ჩემპიონიც გახდა. ფინალურ შეხვედრაში
ესპანეთის წინააღმდეგ გეილმა გოლის გატანაც შეძლო. მთავარი ის კი არ არის,
თუ რა დამსახურება აქვს ჰოვარდ გეილს ლივერპულის ან ზოგადად ფეხბურთის
წინაშე, მთავარი არის ის, რომ 1977 წელს მსოფლიოს უძლიერესი კლუბის
შემადგენლობაში ფერადკანიანი ფეხბურთელი გამოჩნდა. ეს იმხანად, ინგლისში და
ლივერპულში მცხოვრებ ფერადკანიანთათვის ძალიან დიდი სტიმული იყო, როდესაც
მთელი ქვეყანა აჭრელებული იყო ამდაგვარი წარწერებით – "Britain For The
British” და ა.შ. ვესტ ბომვიჩისფერადკანიან ტრიოსთან ერთად გეილი ერთ-ერთი
გამონათება და იმედი იყო.
ევერტონის გულშემატკივრებს, გეილის ლივერპულში ყოფნისას, ჰქონდათ სლოგანი, რომელსაც იდეაში დამცინავად იყენებდნენ ევერტონში ყველა თეთრია. ამ რასიზმს, ლივერპულმა იმით უპასუხა, რომ 1987 წელს კენი დალგლიშმა უოტფორდიდან, ლივერპულშიგადმოიყვანა ჯონ ბარნსი. ბარნსი ბრიტანეთში ერთ-ერთი საუკეთესო მარცხენა ფლანგელი იყო, ლივერპულს კარგად მოერგო, კენი დალგლიშის ხელში ბარნსი საოცრად გაიზრადა და მსოფლიოს ერთ-ერთი საუკეთესო გარემარბად იქცა.
1988 წელს გუდისონ პარკზე, მოხდა
ინციდენტი, როდესაც ევერტონის გულშემატკივრებმა ჯონ ბარნსს ბანანი ესროლეს.
ამ ფაქტს არანაირი სადამსჯელო ქმედება არ მოჰყვა. ჯონ ბარსნმა, ათი წელი
გაატარა ეფნილდზე და დღეს იგი გუნდის ერთ-ერთ ლეგენდად ითვლება. მისი
დრიბლინგი, ძლიერი დარტყმა და სიწრაფე, მუდამ ემახსოვრებათ ლივერპულის
გულშემატკივრებს. ბარნსი ინგლისის ნაკრების შეუცვლელი წევრი იყო. მისი
გოლი, ბრაზილიის ნაკრების კარში, ინგლისის ნაკრების ისტორიაში ერთ-ერთი
საუკეთესო გოლია. მას აქვს შესრულებული 1990 წლის მუნდიალზე ინგლისის
მხარდასაჭერი სიმღერა. დღეს-დღეობით ჯონ ბარსნსს ხშირად შეხვდებით
სხვადასხვა საფეხბურთო გადაცემებში, მოწვეული სტუმრის სახით.
90 იანი წლებიდან ლივერპულში,
ფერადკანიანთა რაოდენობა საგრძნობლად გაიზარდა – მაიკლ ტომასი, მარკ
უოლტერსი, სტენ კოლიმორი, დევიდ ჯეიმსი, პოლ ინსი, ტიტი კამარა, ფილ ბაბი,
რობერტ სონგი, ემილ ჰესკი, ბერნარ დიომედე, ჯიმი ტრაორე, სინამა პონოლი,
პეგი აპფეკსადი, ალუ დიარა, სალიფ დიაო, ელჰაჯი დიუფი, ნიკოლა ანელკა, ჯონ
ოსტემობორი, მომო სისოკო, შარლ იტანჯე, დემიენ პლესისი, ნათან ეკელსტონი,
რაიან ბაბელი, დევიდ ნგოგი, გლენ ჯონსონი.
ლივერპულში დღესდღეობით თხუთმეტამდე სხვადასხვა ეროვნების ფეხბურთელი
თამაშობს, ისტორიულად ლივერპული რასიზმის წინააღმდეგია და ყველანაირ
კლასობრივ და რელიგიურ დაყოფას გმობს.
