ესე იგი, იყო და არა იყო რა. იყო ერთი ჯერარდის ფანი გოგონა, რომელსაც
თავისი კუმირი ამ ქვეყანაზე ბევრ რამეს და ვინმეს ერჩია. ერთხელაც
გადაწყვიტა, თავისი თავგადასავალი "თავისნაირებისთვის" მოეთხრო. მოუთხრო კიდეც. მას საკუთარი ფანები და გულშემატკივრები მანამდეც კი ჰყავდა, ამ შემთხვევაში, სწორედ „მერსისაიდელი" თანამოაზრეები იგულისხმება, მაგრამ მისი ისტორიების გამოქვეყნებითანავე კიდევ უფრო გაიზარდა მათი რიცხვი. თავიდან ერიდებოდა, მაგრამ მერე მიხვდა, რომ ეს ძალიან სასიამოვნო მოვლენა იყო და უხაროდა. ერთხელაც მისი მეგობრის წერილი დახვდა სოციალურ ქსელში, რომელშიც სინიორ ბექა ატყობინებდა, რომ ჯეოსკაუზერული საიტის მომხმარებლები მისი ისტორიების გაგრძელებას მოუთმენლად ელოდნენ. ასე თუ ისე, ყოველთვის ყურადღების ცენტრში იყო ჩვენი გოგონა, მაგრამ მას ყველაზე მეტად ეს ყურადღება ხიბლავდა. სინიორ ბექას აინტერესებდა, როდის მიიღებდა ახალ მასალას საიტის მომხმარებლისათვის ანუ მკითხველისათვის. იმდენჯერ იკითხა, რომ აუცილებლად უნდა გაეცა რაიმე პასუხი. გოგონამაც, ბევრი იფიქრა თუ ცოტა, „ოქროს" გადაწყვეტილება მიიღო და მაშინათვე აფრინა მოკლე ტექსტური გრაგნილი ბექასთან. ბექამაც წაიკითხა და როგორი აზრიც აწყობდა, ისეთი გამოიტანა. როგორც ჩანს, ეს თავისი ცინცხალი აზრი სანამ გაცივდებოდა, მაშინვე აცნობა ერთ–ერთ მომლოდინე ქომაგს, რომელმაც თავის მხრივ, მაშინათვე მიდეპეშა. ეს უკანასკნელი გახარებული იყო – მას ჯერ კიდევ ჰგონია, რომ ერთ კვირაში ახალი, მერვე თავი დაიდება საიტზე. ის და კიდევ ბევრი სხვა ახლა ზმნობენ და თან ელოდებიან „ ჩემი წითელი ისტორია"–ს ახალ ნაწილს. ასე და ამგვარად, ბექამ გოგონა იძულებული გახადა, ქომაგებისათვის რამე დაეწერა. არადა, ქომაგების უმრავლესობამ იცის, რომ ის შვიდი თავი დარედაქტირდა, ბევრი რამ დაემატა და ჯერ კიდევ კორექტირების პროცესშია. ანუ, ახლა გაგანდობთ გეგმას: საჭირო მასალა მზადაა. მიღებულია კიდევ ერთი გადაწყვეტილება, რომელიც აუცილებლად უნდა მოვიყვანო სისრულეში თუ როგორც ჰქვია. ამიტომ, ინტერნეტ–სივრცეში დროებით აღარ დაიდება ჩემი ისტორიები. ბოდიშს ვუხდი ჩემს მკითხველს და მინდა მათ ვუთხრა, რომ თითოეული მათგანი ჩემთვის იმაზე მეტად ძვირფასია, ვიდრე წარმოუდგენიათ! არასოდეს ა რ დ ა გ ა ვ ი წ ყ დ ე თ , რომ ჩემი ისტორიები თქვენთან ერთად იქმნება. მე და თქვენ, როგორც ჯეოსკაუზრები, ბევრს ვერაფერს წარმოვადგენთ ერთმანეთის გარეშე. ამიტომ, ერთად ლ ი ვ ე რ პ უ ლ ი ს თ ვ ის! ...(იყავით განსაკუთრებულნი და მე დავწერ თქვენზე, რათა გაგიცნოთ ყველა ჯეოსკაუზერმა)...
პ.ს. თუ შეიძლება, თქვენი პირადი აზრები გადმოალაგეთ ამ სტატიის კომენტარებში.
ესე იგი, იყო და არა იყო რა. იყო ერთი ჯერარდის ფანი გოგონა, რომელსაც
თავისი კუმირი ამ ქვეყანაზე ბევრ რამეს და ვინმეს ერჩია. ერთხელაც
გადაწყვიტა, თავისი თავგადასავალი "თავისნაირებისთვის" მოეთხრო. მოუთხრო კიდეც. მას საკუთარი ფანები და გულშემატკივრები მანამდეც კი ჰყავდა, ამ შემთხვევაში, სწორედ „მერსისაიდელი" თანამოაზრეები იგულისხმება, მაგრამ მისი ისტორიების გამოქვეყნებითანავე კიდევ უფრო გაიზარდა მათი რიცხვი. თავიდან ერიდებოდა, მაგრამ მერე მიხვდა, რომ ეს ძალიან სასიამოვნო მოვლენა იყო და უხაროდა. ერთხელაც მისი მეგობრის წერილი დახვდა სოციალურ ქსელში, რომელშიც სინიორ ბექა ატყობინებდა, რომ ჯეოსკაუზერული საიტის მომხმარებლები მისი ისტორიების გაგრძელებას მოუთმენლად ელოდნენ. ასე თუ ისე, ყოველთვის ყურადღების ცენტრში იყო ჩვენი გოგონა, მაგრამ მას ყველაზე მეტად ეს ყურადღება ხიბლავდა. სინიორ ბექას აინტერესებდა, როდის მიიღებდა ახალ მასალას საიტის მომხმარებლისათვის ანუ მკითხველისათვის. იმდენჯერ იკითხა, რომ აუცილებლად უნდა გაეცა რაიმე პასუხი. გოგონამაც, ბევრი იფიქრა თუ ცოტა, „ოქროს" გადაწყვეტილება მიიღო და მაშინათვე აფრინა მოკლე ტექსტური გრაგნილი ბექასთან. ბექამაც წაიკითხა და როგორი აზრიც აწყობდა, ისეთი გამოიტანა. როგორც ჩანს, ეს თავისი ცინცხალი აზრი სანამ გაცივდებოდა, მაშინვე აცნობა ერთ–ერთ მომლოდინე ქომაგს, რომელმაც თავის მხრივ, მაშინათვე მიდეპეშა. ეს უკანასკნელი გახარებული იყო – მას ჯერ კიდევ ჰგონია, რომ ერთ კვირაში ახალი, მერვე თავი დაიდება საიტზე. ის და კიდევ ბევრი სხვა ახლა ზმნობენ და თან ელოდებიან „ ჩემი წითელი ისტორია"–ს ახალ ნაწილს. ასე და ამგვარად, ბექამ გოგონა იძულებული გახადა, ქომაგებისათვის რამე დაეწერა. არადა, ქომაგების უმრავლესობამ იცის, რომ ის შვიდი თავი დარედაქტირდა, ბევრი რამ დაემატა და ჯერ კიდევ კორექტირების პროცესშია. ანუ, ახლა გაგანდობთ გეგმას: საჭირო მასალა მზადაა. მიღებულია კიდევ ერთი გადაწყვეტილება, რომელიც აუცილებლად უნდა მოვიყვანო სისრულეში თუ როგორც ჰქვია. ამიტომ, ინტერნეტ–სივრცეში დროებით აღარ დაიდება ჩემი ისტორიები. ბოდიშს ვუხდი ჩემს მკითხველს და მინდა მათ ვუთხრა, რომ თითოეული მათგანი ჩემთვის იმაზე მეტად ძვირფასია, ვიდრე წარმოუდგენიათ! არასოდეს ა რ დ ა გ ა ვ ი წ ყ დ ე თ , რომ ჩემი ისტორიები თქვენთან ერთად იქმნება. მე და თქვენ, როგორც ჯეოსკაუზრები, ბევრს ვერაფერს წარმოვადგენთ ერთმანეთის გარეშე. ამიტომ, ერთად ლ ი ვ ე რ პ უ ლ ი ს თ ვ ის! ...(იყავით განსაკუთრებულნი და მე დავწერ თქვენზე, რათა გაგიცნოთ ყველა ჯეოსკაუზერმა)...
პ.ს. თუ შეიძლება, თქვენი პირადი აზრები გადმოალაგეთ ამ სტატიის კომენტარებში.